جزوه و خلاصه کتاب آیین نگارش مقاله علمی پژوهشی دکتر فتوحی با فرمت ورد در ۳۲
بخشی از متن فایل
- نشانه های نگارش
کاربرد نشانه های نگارشی ، خواندن درست و درک مطالب متن را آسان و برخی ابهام ها و خطاخوانی های نوشتار را بر طرف می کند . سابقه ی استفاده از این علایم به دو قرن اخیر باز می گردد و به پیروی از مغرب زمین ، همزمان با صنعت چاپ در ایران رایج شدند . این نشانه ها نخستین بار از زبان فرانسه وارد زبان فارسی شده اند ؛ هنوز هم نام فرانسوی برخی از آن ها باقی مانده است . مانند ویرگول ، گیومه ، پرانتز ، کروشه ، آکلاد …
نقطه ( . )
نقطه ، نشانه ی توقف کامل و پایان جمله ی خبری یا انشایی است که بدون فاصله پس از آخرین حرف جمله می آید و با جمله ی بعدی یک حرف فاصله دارد . موارد کاربرد آن :
- پس از حروفی که نشانه ی اختصاری هستند .
- در ارجاع داخل پرانتزی ، پرانتز در پایان جمله بسته می شود و نقطه پس از آن قرار می گیرد .
- در نقل قول های مستقیم ، نقطه ی پایان جمله پس از گیومه می آید .
ویرگول ( ، )
ویرگول ( کاما ) ، نشانه ی کوتاه ترین درنگ در تداوم جمله است . موارد استفاده ی آن :
- برای جدا کردن بندهای کوتاه و مستقل یک جمله .
- بین دو کلمه ی مستقل که ممکن است به اشتباه به صورت اضافه خوانده شوند .
- در جمله ی مرکب برای جدا کردن جمله ی پایه و پیرو .
- در دو طرف بدل و عطف بیان .
- پس از عبارت هایی مانند : برعکس ، از سوی دیگر ، به علاوه ، در نتیجه ، لیکن ، با این همه ، بدین ترتیب ، به عبارت دیگر ، به هر حال ، و…
- به جای واو عطف میان کلمه ها ، عبارت ها ، بندها و جمله های هم نقش و هم پایه .
- در زنجیره ی هم پایه ، پیش از آخرین عنصر ، واو عطف می آید ؛ اما اگر دو کلمه ی آخر مرکب خوانده شود قبل از واو ویرگول می آید .
- میان نام خانوادگی و نام ، در فهرست هایی که بر اساس ترتیب الفبایی نام خانوادگی تنظیم می شوند .
- برای جدا کردن برخی از اجزای اطلاعات کتابشناختی .
- برای جدا کردن اجزای نشانی .
نقطه ویرگول ( ؛ )