خلاصه راهنمای بکارگیری استاندارد حسابداری شماره ۱۶ آثار تغییر در نرخ ارز
خلاصه راهنمای بکارگیری استاندارد حسابداری شماره ۱۶ آثار تغییر در نرخ ارز
معاملات ارزی
یک واحد تجاری ممکن است برخی از معاملات خود را به ارز انجام دهد. برای مثال شرکتی ممکن است خرید مواد اولیه خود را به ارز و یا فروش محصول خود را به ارز صورت دهد. به طور مثال چنانچه یک شرکت مابهازای فروش یک محصول خود را معادل 000ر20 یورو دریافت نماید ناچار است معادل ریالی این مبلغ را در دفاتر درج نماید.
معاملات ارزی در زمان شناخت اولیه میبایست به واحد پول عملیاتی بر اساس نرخ ارز در تاریخ معامله ثبت شود (بند 21 استاندارد). منظور از تاریخ معامله تاریخی است که معامله برای اولین بار در آن تاریخ شرایط شناخت را احراز مینماید و منظور زمان انجام معامله است. از آنجایی که تعیین نرخ لحظهای در زمان انجام معامله با توجه به شرایط متغیر اقتصادی دشوار است، بنا بر ملاحظات عملی اغلب از نرخی استفاده میشود که تقریبی از نرخ واقعی در تاریخ انجام معامله باشد. بر این اساس میتوان از نرخ میانگین روزانه، هفتگی یا ماهانه برای کلیه معاملاتی که در طی روز، هفته و یا ماه صورت گرفته، استفاده شود، اما چنانچه نوسانات نرخ برابری ارز قابل توجه باشد، بهتر است از نرخ ارز در تاریخ انجام معامله استفاده شود. به بیان دیگر تاریخ معامله تاریخی است که یک معامله ارزی تحقق یافته و سوابق آن در دفاتر قانونی شناسایی میگردد. نمونههایی از معاملات ارزی به شرح زیر است:
الف) خرید و فروش کالا و خدمات و پیمانهای ارزی سلف که قرار است بهای آن به ارز خارجی تسویه گردد.
ب ) استقراض (اخذ و یا اعطای وام) و یا تعهد به تسویه آن که از طریق ارز صورت میگیرد.
ج ) تحصیل یا فروش داراییهایی که تسویه آن از طریق ارز انجام میگیرد.
د ) معاملات ناشی از قراردادهای ارزی در جریان که طرف قرارداد واحد تجاری بوده و بابت آن واحد تجاری تعهداتی را تقبل مینماید.