جزوه روانشناسی بازی دکتر محمدعلی احمدوند

جزوه روانشناسی بازی دکتر محمدعلی احمدوند

جزوه و نمونه سوالات روانشناسی بازی دکتر محمدعلی احمدوند دانشگاه پیام نور در رشته علوم تربیتی و روانشناسی

بخشی از متن فایل

رشد بازی همچون شکلی از درمان:
روسو در کتاب امیل عقاید خود را در مورد اهداف اموزش کودک بیان کرد.
از نظر روسو ایام کودکی مرحله ای از رشد است و کودکان مردان و زنان کوچک نیستند.به عالوه او متوجه
ارزش زیاد دوران کودکی و بازیهای کودکانه شد.
تعاریف روسودرمورد بازی و تفریح های کودکان بیشتر در جهت اهداف تربیتی بود تا اینکه منطبق بر
کاربردهای تحقیقاتی و درمانی امروز بازی باشد

مشکالت به کارگیری فنون روان کاوی برای کودکان :
با توجه به مشکالت به کارگیری نظریه روان کاوی در مورد کودکان از سوی فروید و نقایصی که دیگران پی
به آنها برده بودند متخصصان روانکاوی کودک را متمایز از روانکاوی بزرگساالن دانستند.
از نظر هلموث بازی در کودک کاوی نقش اساسی دارد به خصوص در درمان کودکان 7 ساله یا کوچک تر.
حتی ممکن است از بازی مانند پلی برای ایجاد ارتباط کالمی استفاده کرد.

روش آنافر وید و مالنی کالین:
آنافروید از بازی به گونه ای شبیه روش خواب برای بزرگساالن استفاده کرد او به دنبال انگیزه های )
ناخودآگاه ( بود در روش وی ) من برتر ( کودک رشد نیافته تلقی می شد .

ولی مالنی کالین معتقد بود که ) من برتر ( کودک تقریباً رشد یافته است و تأکید داشته که الزم است به
کودک تعبیر و تفسیر رفتارش بالفاصله گفته شود.
انشعاب بازی درمانی بر اساس نظریۀ روان کاوی:
بازی درمانی براساس نظریه روانکاوی: -بازی درمانی فعال – بازی درمانی غیرفعال.

بازی درمانی فعال:
در این نوع بازی به کودک تعدادی اسباب بازی انتخاب شده داده می شود و درمانگر خود نیز برای تشویق
کودک برای به نمایش درآمدن صحنه های آسیب زای مشخصی ) وارد بازی ( می گردد.
لوی و سولومون شکل هایی از این نوع بازی درمانی را رواج داده اند.
در بازی درمانی فعال ، درمانگران تأکید می کند که باید رابطه هیجانی بین کودک و درمانگر توجه شود.

بازی درمانی غیر فعال:
درمانگر بازی کودک را محدود نمی سازد بلکه فقط به همراه کودک در اتاق می ماند.
اساس بازی درمانی غیر فعال این است که مهمترین عامل برای تغییر اختالل عاطفی کودک ، درک و قبول
اعمال و رفتار و بیان احساسات کودک است و تنها در این صورت است که کودک می تواند احساس اضطراب
، خصومت و ناامنی خود را با شتاب خاص خود از طریق بازی ابراز کند.
در این شیوه درمان هیچ گونه محدودیتی در مورد چگونگی انتخاب اسباب بازیها برای کودک وجود ندارد.

ارتباط درمانی:

پایه ریز ارتباط درمانی “اتو رانک” می باشد.
تاکید اصلی ان بر نیرو درمانی موجود در رابطه هیجانی بین درمانگر و بیمار است و تاکید بر عکس العملها و
احساسات فعلی بیمار است.
در این شیوه به کودک ازادی کامل داده می شود .اگر کودک درمانگر را به بازی دعوت کند درمانگر باید
حداقل شرکت در بازی را داشته باشد

ادامه مطلب