دانلود جزوه | دانلود جزوه
کامل ترین جزوه درس روش های تولید و کارگاه با فرمت پی دی اف
بخشی از متن فایل
فهرست مطالب جزوه روش های تولید و کارگاه :
ریخته گری فلزات
شکل دهی فلزات
گرد فلزکاری
فرآیندهای اتصال فلزات
فرآیندهای ماشینکاری
فرآیندهای اتصال فلزات
روشهای شیمیایی اتصال فلزات؛ یکی از قدیمی ترین روش های اتصال اجسام به یکدیگر استفاده از چسب بوده
است و آثار گذشته نشان می دهد که حدود سه هزار سال قبل از چسب استفاده می شده است .
چسب های قدیمی حالتی شبیه به قیر داشته اند و برای مثال از آنها به صورت ساروج در ساخت برج بابل استفاده شده
است تا قرن بیستم تکنولوژی چسب ها پیشرفت بسیار کمی داشته است .
در جنگ جهانی دوم قدم های بزرگی برای اتصال فلزات به یکدیگر و به سایر مواد بعلت نیاز شدید به انها برداشته
شد برای این منظور از مخلوط رزین فنلی باپلی کلروپرن و یا تیتریل را بر چسب های مفیدی ساخته شد.
در سال 1950 به منظور چسباندن فلزات به یکدیگر تالشی فراوان شد و نمونه هایی از چسب های اپکسی که قدرت
چسبندگی بسیار خوبی به مواد مختلف دارند . تهیه گردید.
از قرن نوزدهم بتدریج با پیدایش چسبهای مصنوعی ساخته شده در صنعت پلیمر ٬ چسبهای طبیعی٬ که بطور سنتی از مواد آلی
استخراج شده از بدن موجودات زنده تهیه می شد٬ از صحنه خارج شده است.
در حال حاضر صنعت چسب به صورت گسترده ای در حال رشد می باشد و دامنه کاربرد آنها در ساخت محصوالت بشری به قدری
گسترش یافته است که امروزه به سختی می توان محصولی را دیدی که در ساخت آنها از چسب استفاده نشده باشد. به گونه ای که در
اتصاالت اغلب دست ساخته های بشری٬ از یک جعبه بسیار ساده غالت گرفته تا هواپیماهای پیشرفته می توان اتصاالت چسب را
مشاهده نمود
بسیاری از چسب ها که در گذشته مورد استفاده قرار می گرفتند از یک ماده که در آب و و یا یک یک حالل آلی حل می شد تشکیل
می شدند .
معموالا چسب از مخلوطی از چند ماده ساخته می شود که هر اما امروزه با وجود اینکه این نوع چسب ها هنوز هم به کار می روند
کدام می تواند آلی یا معدنی باشد.
اجزاء تشکیل دهنده یک چسب بر حسب فرآیند چسباندن و نوع جنس سطوح توام با طرح محل های متصل شونده٬ تعیین می گردند.
در مخلوط اجزاء مختلف یک چسب ٬ یک جزء پایه وجود دارد که تعیین کننده استحکام اتصال چسبی است.
این جزء پایه یک پلیمر مصنوعی یا طبیعی می باشد.
به طور کلی اجزای تشکیل دهنده چسبها شامل موارد ذیل می باشند:
• مواد پلیمری؛ چسبها ٬ همگی حاوی پلیمر هستند یا پلیمرها در حین سخت شدن چسبها بوسیله واکنش شیمیایی پلیمر شدن افزایشی
یا پلیمر شدن تراکمی حاصل میشوند. پلیمرها به چسبها قدرت چسبندگی میدهند. میتوان آنها را به صورت رشته هایی از واحدهای
شیمیایی همانند که بوسیله پیوند کوواالنسی به هم متصل شدهاند٬ در نظر گرفت. پلیمرها در دماهای باال روان میگردند و در
حاللهای مناسب حل میگردند. خاصیت روان شدن آنها در چسبهای حرارتی و خاصیت حل شوندگی آنها در چسبهای بر پایه حالل
٬ یک امر اساسی میباشد. پلیمرهای شبکهای در صورت گرم شدن جریان نمی یابند٬ ممکن است در حاللها متورم گردند٬ ولی حل
نمی شوند. تمامی چسبهای ساختمانی ٬ شبکه ای هستند٬ زیرا این مورد خزش )تغییر شکل تحت بار ثابت( از بین می برد.
• افزودنیهای دیگر ؛ بسیاری از چسبها ٬ عالوه بر مواد پلیمری دارای افزودنیهای دیگری نیز هستند که از آن جمله می توان به
موارد ذیل اشاره نمود:
• مواد پایدار کننده در برابر تخریب توسط اکسیژن و .UV
• مواد نرم کننده ؛ که قابلیت انعظاف را افزایش میدهند و دمای تبدیل شیشه ای را کاهش میدهند.
• مواد پر کننده معدنی؛ که میزان انقباض در سخت شدن را کاهش میدهد و خواص روان شدن را قبل از سخت شدن تغییر میدهد و خواص مکانیکی
نهایی را بهبود میبخشد.
• مواد تغلیظ کننده.
• معرف های جفت کننده سیالنی
معایب و مزایای چسب ها
معایب:
1 .عموما چسب ها بوسیله آب یا بخار آب سست می شوند.
2 .محدوده نیروهای قابل تحمل برای چسبها کمتر از دیگر اتصال دهنده های فلزی همچون مهره ها ٬پیچ ها و بست های
آهنی٬ جوش و غیره می باشند.
3 .دمای کارکرد محصول استفاده کننده از چسب توسط دمای تبدیل شیشه ای چسب محدود می شود. زیرا در شرایط کاری
باالتر از این دما چسب استفاده شده دچار تخریب شیمیایی می شود.
مزایا:
1 .امکان اتصال قطعات با جنسهای غیر مشابه و همچنین پوشش الیه های نازک از مواد بر روی فلزات
2 .قابلیت توزیع گسترده نیروهای وارده بر روی یک ناحیه وسیع از سطح جسم
3 .پرهیز از ایجاد تغییرات هندسی بر روی سطوح خارجی اتصال٬ ضمن حفظ زیبایی ظاهری محصول٬ هندسه سطوح
خارجی آنرا نیز تغییر نمی دهد. موضوعی که برای حفظ ظاهر ایرو دینامیک وسایط پرنده بسیار ضروری است
4 .قابلیت اجرای آسان عملیات چسبکاری توسط سامانه هاغی خودکار همچون روباتها