جزوه مربیگری درجه ۲ و ۳ آمادگی جسمانی

جزوه مربیگری درجه ۲ و ۳ آمادگی جسمانی در ۷۰ صفحه

بخشی از متن فایل

فهرست جزوه مربیگری درجه ۲ و ۳ آمادگی جسمانی:

فصل اول:

مقدمه و ضرورت آمادگی جسمانی

فصل دوم:

اجزای آمادگی جسمانی

فصل سوم:

سیستم های انرژی فعالیت های جسمانی

فصل چهارم:

اصول بنیادی تمرینات آمادگی جسمانی

فصل پنجم:

جنسیت و تمرینات آمادگی جسمانی

فصل ششم:

شیوه های تمرینی

فصل هفتم:

ارزشیابی شرکت کنندگان در دوره مربیگری درجه ۲ و ۳ آمادگی جسمانی

فصل اول : مقدمه ضرورت آمادگی جسمانی
مقدمه
آمادگي جسماني مجموعهاي از قابليتهاي بدني است كه همه افراد در سنين مختلف به آن نيازمند هستند. افراد مختلفف
بر حسب سن و موقعيت خويش در جامعه به درجات مختلفي از آمادگي جسماني نياز دارند. كسفب آگاهيهفاي زز در ايفن
زمينه ميتواند سبب انگيزش، شناخت و رشد و نمو استعدادهاي افراد و در نهايت موجب افزايش سطح كارايي جامعه گردد.
اگر بخواهيم نوع فعاليتهاي مناسب را براي افراد مختلف در نظر بگيريم، زز است ابتدا به حد كافي با مفاهيم مختلف در
آمادگي جسماني آشنا شويم و سپس مراحل رشد و توسعه اين قابليتها را در سنين مختلف بشناسيم، همچنين با استفاده از
موثرترين و پيشرفتهترين آزمونها، سطح آمادگي را مشخص نمائيم، تا بتوانيم انفواع تمرينفات را جهفت رشفد و توسفعه ايفن
قابليتها تعيين نموده و همچنين روشهاي افزايش را مشخص نمائيم.
نگاهی به جایگاه و اهمیت آمادگی جسمانی در طول تاریخ بشر
تاريخ تربيت بدني و آمادگي جسماني برابر با پيدايش انسان و آغاز حيات اوست. همزمان با حيات انسان جنبشهاي بدني و
فعاليتهاي جسمي او نيز شروع ميشود. حركت را ميبايد جزء نيازهاي اوليه انسان محسوب كفرد. انسفان اوليفه بفراي رفف
نيازهاي خود كوشش و تالش را آغاز و براي ادامه زندگي، خوراك و پوشاك تهيه ميكند و براي مصون ماندن از سرما و گرما
مسكن ميسازد تا در آسايش و راحتي زندگي كند. اينها همه محتاج فعاليتهاي وسي بدني بودهاست و طبعاً آنكس موفقتر
بوده، كه از سالمت جسماني و آمادگي بدني كافي برخوردار بودهاست. به عبارت ديگر نيروي جسماني ضامن بقاي انسفانهاي
اوليه ميشود. مهمتر اينكه استعداد فراگيري، او را در راه كسب مدارج ترقي و تكامل ياري ميدهد كه تجربه و دستآوردهاي
خود را برروي هم انباشته كند و اين گنجينه گرانبها را زنجيروار از نسلي به نسل ديگر انتقال دهد تا تمدن عالي انساني به اين
گونه پايهريزي شود.
به مرور زمان و با سير تدريجي تكامل جسماني و عقالني نيازهاي ثانوي ديگري براي انسان پايهريزي ميشود و دراين راه او
را مجبور به چاره انديشي ميكند، تا زندگي را براي خود راحتتر، بلكه متنوعتر نمايد. روح كنجكاو او اقنفاع شفود و گتشفت
زمان ديگر براي او بيتفاوت نباشد. همچنين از هرنكته و يا روزنهاي راهي براي هموار كردن مسير زندگي و حل مشكالت پيدا
كند.
اينگونه زندگاني كه به تدريج روند ساده خود را از دست ميدهد و قالبهاي پيچيده و متناسب با زمان را به خود ميگيرد،
انسان را متفكر و به او بينش عميقتري نسبت به مسائل ميدهد و موجب ميشود كفه حفوزه فعاليفت و نگفرش انسفان تنهفا
معطوف عوامل مادي نشود بلكه درصدد برآيد نيازهاي روحي خود را به نحوي عاقالنه ارضاء كنفدگگرايش بفه خداپرسفتي بفه
منظور رهايي از شرارتهاي زندگي و مقابله با سختيهاي زندگي و فشارهاي روحي- رواني(.
به اين ترتيب مسير جنبشهاي بدني حركات منظم به تدريج هدفدار شده و انجا آن در مقاط گوناگون برآورنده نيازهفاي
روحي انسان ميشود، بدون اينكه او معتقد به پيوند و بستگي اين دو باشد.

با گسترش جوام مختلف و بوجود آمدن قبايل و اقوا گوناگونگكه طبعاً هرقو و قبيلهاي اعتقادات مورد تقفديس خفود را
داشته است( ريشههاي اختالف و دوگانگي و يا چندگانگي آشكار ميگردد و هر گروهي براي رضايت خاطر خدا و يا خدايان به
انجا مراسم خاص خود ميپردازد كه با مخالفت گروه ديگر روبرو ميشود و بدين ترتيب زمينه برخوردهفا، جنگهفاي ايلفي و
قبيلهاي بوجود ميآيد. دراين برخوردها آن قو و يا قبيلهاي پيروز ميشد كه از نيرومندي زز برخوردار بود. چون اين نزاعها
به يك باره پايان نميگرفت، تقويت و آمادگي قبيلهاي براي رويارويي با گروه مقابل و مقاومت در برابر تعرضات آنها از اهميت
ويژهاي برخوردار شد.
از آن پس فكر افزايش قدرت بدني و نيرومندي جسم فراهم آمد و در مصاف با دشمن آنرا رمفز موفقيفت دانسفتند و هفدف
اصلي از فعاليت جسماني و دنبال كردن آن، حراست از قو و قبيله و مصون ماندن افراد از حمالت دشمن منظور شد. توجه به
تربيت جسمانيگكه يك پوشش دفاعي محسوب ميشد( به مرور زمان حالت يكرنگي خود را از دست داد و توسط مليتهفاي
مختلف اشكال متفاوتي به خود گرفت.
در يونان باستان هدف از تربيت بدني بوجود آوردن مردان اهل كار و عمل بودهاست و همچنين منظور از تربيت بدني پفرورش
پسران توانمند براي جامعه و اداره حكومت و دفاع از ميهن بودهاست. عالوه براين يونان نخستين ملتي است كه حركات بفدني
و ورزش ويژهاي بنا ژيمناستيك را پيريزي كرد و آن را تكامل بخشيد. ابتدا اين رشته براي رضايت خاطر خدايان بوده ولفي
بعدها تمرينات ومهارتهاي بدني براي دفاع از استقالل و حاكميت ارضي، جزء برنامههاي تعليماتي قرار گرفت. اسپارتها كفه
از قديميترين اقوا يوناني محسوب ميشوند معتقد بودند كه تربيت بدني با زندگي ملي و دفاع از آن ارتباط مسفتقيم دارد.
آتنيها برخالف اسپارتها مخالف يكجانبه پرورش دادن قواي بدني بودهاند افالطون كه از اشرافزادگان آتن به شمار ميرففت
معتقد بود كه جسم و روح را ميبايست تا حد امكان به موازات هم تربيت كرد، چراكفه بفا توسفعه نيفروي جسفمي و تربيفت،
زيبايي بدن و فضيلت عايد انسان ميشود. زيرا فضيلت را در جايي ميتوان جستجو كرد كه گيفك جسفم بيعيفب و يفك روح
زيبا( باشد.
هدف تربيت بدني نزد ايرانيان باستان كسب قدرت براي پيروزي در جنگ بوده است. هردوت گمورخ يوناني( مينويسد، ايرانيان
از 5 تا 02 سالگي به سه اصل اسب سواري، تيراندازي و حقيقتگويي توجه داشتهاند و سعي ميكردند گرما و سرماي شديد را
تحمل كنند و با جيره غتايي كم بسازند و از رودخانه بدون اسلحه بگترند و در فضاي باز بخوابند.
دريك جمله خصوصيات ايرانيان باستان بر مبناي كشور گشايي استوار بوده و براي نيل به اين هدف تربيت جسماني و اخالقي
فوقالعاده مورد توجه بودهاست.
در ر باستان نيز تربيت بدني بيشتر با اهداف نظامي دنبال ميشد، دنبال كردن روشها و هدفهاي تربيت بفدني تازمفاني كفه
يونان به دست روميها سقوط ميكند، خارج از چارچوبيكه ذكفر آن رففت، نبودهاسفت. بفه طفور خالصفه بايفد گففت اغلفب
كشورهاي كهن، آمادگي جسماني و نيرومندي را تنها به خاطر ازدياد قدرت جهت پيكار با خصم در نظر داشتهاند.

ادامه مطلب